Poród naturalny - jak wygląda poród naturalny?

Poród naturalny a cesarskie cięcie. Czym się od siebie różnią?

Poród naturalny to poród siłami natury, czyli poród drogami rodnymi matki. Uważany za bezpieczniejszy dla matki i dziecka, gdyż obarczony jest mniejszym ryzykiem powikłań, a dodatkowo niesie za sobą wiele korzyści dla dziecka. Skurcze macicy powodują rozwieranie szyjki macicy i przesuwanie dziecka w dół kanału rodnego. Poród siłami natury może trwać od kilku do kilkunastu godzin. Kobieta po porodzie naturalnym szybciej dochodzi do siebie. Wskutek wytwarznia hormonu oksytocyny - uruchamia się tez laktacja. Podczas przechodzenia przez kanał rodny, dziecko kolonizuje się dobrymi bakteriami, co chroni je przed bakteriami wywołującymi groźne choroby. Dzieci urodzone siłami natury mają rzadziej adaptacyjne zaburzenia oddychania. Poród poprzez cesarskie cięcie, to poważna operacja, którą rekomenduje się wtedy, gdy istnieją ku temu wyraźne wskazania medyczne. Mogą do nich należeć zagrożenie życia matki i/lub dziecka, nieprawidłowe ułożenie dziecka, zbyt duża waga dziecka, stan przedrzucawkowy czy schorzenia kardiologiczne bądź okulistyczne oraz wiele więcej. Choć poród przez cesarskie cięcie jest coraz chętniej wybierany przez kobiety, to jednak okres rekonwalescencji jest wydłużony w stosunku do porodu naturalnego. Podczas cięcia cesarskiego może dojść do uszkodzenia ściany pęcherza moczowego. Dziecku zostaje odebrana możliwość przejścia przez kanał rodny, gdzie ma styczność z "dobrymi bakteriami", co pozytywnie wpływa na układ odpornościowy.

Pierwsze oznaki zbliżającego się porodu można dostrzec nawet na kilka tygodni przed narodzinami dziecka. Przede wszystkim możemy zaobserwować obniżenie się brzucha, co spowodowane jest obniżeniem dna macicy, gdy dziecko zaczyna wpasowywać i obniżać się w kanale rodnym. Mama zauważy wówczas, że łatwiej jest oddychać i nie ma takiego ucisku w nadbrzuszu.

Przeczytaj także: 

Fałszywe objawy ciąży

Jak rozpoznać pierwsze objawy ciąży?

Inną charakterystyczną oznaką jest wypadnięcie czopu śluzowego z kanału szyjki macicy. Wygląda on jak kawałek galaretki i pełni funkcję "zatyczki" szyjki macicy, chroniącej błony płodowe. Termin tego zdarzenia jest bardzo indywidualny - u niektórych kobiet występuje przed samym porodem, a u innych kilka dni wcześniej. Obserwuje się, że u wieloródek wypadnięcie czopu śluzowego następuje znacznie wcześniej niż u ich koleżanek, które rodzą po raz pierwszy. 

Objawem zwiastującym poród są skurcze przepowiadające oraz skurcze porodowe. Skurcze przepowiadające mogą wystąpić kilka godzin lub dni przed porodem właściwym. Skurcze przepowiadające można przyrównać do bólu przedmiesiączkowego. Mogą wyciszyć się lub mogą być też zapowiedzią skurczów porodowych. Skurcze porodowe to takie, które powodują postęp w porodzie, czyli skracanie i rozwieranie szyjki macicy).Zazwyczaj towarzyszy im ból w krzyżu i napięcie macicy. Są silniejsze i oznajmiają, że poród już tuż tuż.

Poród może rozpocząć się odpłynięciem wód płodowych. To wodojasna wydzielina. Jej ilość może być różna, od kilku kropel do masywnego odpłynięcia. Warto założyć podpaskę, zwłaszcza jeśli nie mamy pewności, czy odpływają wody płodowe, czy ta wodojasna substancja to może mocz. W Izbie przyjęć lekarz/położna poleje podpaskę specjalnym płynem - błękitem metylenowym - jeśli to wody płodowe, to kolor odczynnika zmieni zabarwienie właśnie na błękitno-zielone.

W każdej z wymienionych sytuacji należy udać się do szpitala.

Należy pamiętać, że każdy organizm jest inny i reaguje zupełnie inaczej. Może się więc okazać, że termin występowania tych objawów będzie naprawdę różny i nie zawsze będzie się to działo przed samym porodem. Dlatego najważniejsze jest wsłuchiwanie się we własne ciało, obserwowanie objawów i bycie czujnym.

Znieczulenie przy porodzie naturalnym

Jeśli chcemy zdecydować się na znieczulenie przy porodzie naturalnym, należy zastanowić się nad tą kwestią odpowiednio wcześniej. Aby było to możliwe, należy czasami odbyć wizytę w poradni anestezjologicznej - każdy szpital sam ustala co do tej kwestii termin, ale zazwyczaj przypada on na około 2 tygodnie przed spodziewanym terminem porodu. Ma to na celu kwalifikację do znieczulenia, może się bowiem okazać, że istnieją przeciwwskazania, które uniemożliwiają przyjęcie znieczulenia. 

Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Zdrowia znieczulenie zewnątrzoponowe można zastosować przy rozwarciu większym niż 1 centymetr. Przy czym konieczna jest regularna czynność skurczowa macicy. Zakwalifikowanie się do znieczulenia to indywidualna kwestia, która podejmowana jest przez anestezjologa na podstawie wielu czynników. Przykładowymi powodami do braku kwalifikacji mogą być: brak regularnej czynności skurczowej macicy, dynamiczny przebieg porodu, zaburzenia tętna płodu oraz takie dolegliwości jak małopłytkowość, skrzywienia kręgosłupa, zmiany skórne okolicy lędźwiowej kręgosłupa czy tatuaż.

Jeśli nie ma warunków do znieczulenia zewnątrzoponowego, można łagodzić ból innymi środkami, takimi jak podtlenek azotu (gaz rozweselający), aromaterapia, poród w wodzie.

Podczas pierwszej fazy porodu naturalnego rozwarcie zmienia się od 0 do 10 cm. Wraz z rozwieraniem się szyjki macicy, skurcze stopniowo wydłużają się, a ich natężenie ulega zwiększeniu.

Wraz z odpowiednim rozwarciem szyjki macicy (10 cm), rozpoczyna się druga faza porodu, czyli faza parcia. Odczuwanie skurczy w tym etapie przez ciężarną zmienia się, mają one charakter party. Oznacza to, że oprócz silnego bólu, kobieta odczuwa również parcie. Podczas tej fazy porodu bardzo ważna jest współpraca z położną lub lekarzem kontrolującym przebieg porodu i podpowiada kiedy należy przeć. Zdarza się, że czasami konieczne jest nacięcie krocza, aby uniknąć jego pęknięcia. Jednak szacuje się, że zabieg ten potrzebny jest podczas 5-20% porodów. 

Skurcze parte powinny samoczynnie doprowadzić do narodzin maluszka, jednak sytuacje są różne i zdarza się, że czasem konieczne jest użycie specjalistycznych narzędzi. Co by nie było - ten etap to etap porodu. Wreszcie!

Co po porodzie?

Zaraz po porodzie drogami natury dziecko kładzione jest na brzuchu matki - kontakt skóra do skóry i następuję odcięcie pępowiny po ustaniu jej tętnienia. To także odpowiedni moment na ewentualne pobranie krwi pępowinowej. W tym miejscu rozpoczyna się rodzenie łożyska, czyli trzecia faza porodu. Zazwyczaj proces ten trwa około 30 minut. Może okazać się, że łożysko nie zostało urodzone w całości, a w macicy pozostały jego fragmenty. W takiej sytuacji lekarz ginekolog, oczywiście w znieczuleniu (zewnątrzoponowym, jeśli zostało założone wcześniej lub krótkim dożylnym) usuwa pozostawiony fragment łożyska przy pomocy specjalnych narzędzi.

Wreszcie przechodzimy do fazy czwartej, czyli poporodowej. Jest to czas, który ma na celu wyłapanie ewentualnych komplikacji i powikłań poporodowych (np. krwawienie). Jest to moment do szycia naciętego krocza lub ewentualnych pęknięć.

Po okresie porodu rozpoczyna się połóg, czyli okres 6 tygodni, czyli czas regeneracji organizmu kobiety po porodzie.

Polecamy: Majtki menstruacyjne – idealne rozwiązanie dla Twojego zdrowia, komfortu.. i portfela

Z całego tego opisu poród naturalny może nie jawić się zbyt kolorowo. Skąd więc tak liczne rekomendacje tej formy urodzenia dziecka? 

Przede wszystkim wynika to ze znacznie mniejszego ryzyka powikłań w stosunku do cesarskiego cięcia. Ponadto, poród naturalny to szereg korzyści dla przychodzącego na świat noworodka. Dzieci urodzone przez cesarskie cięcie są bardziej narażone na zaburzenia oddychania po porodzie, ponieważ ich płuca nie oczyszczają się podczas przemieszczania się przez kanał rodny. Dodatkowo, przejście przez kanał rodny pozwala także na osadzenie się na dziecku "dobrych bakterii", które dobrze wpływają na odporność. I wreszcie, po cesarskim cięciu może wystąpić problem z laktacją, jednak nie oznacza to, że karmienie piersią będzie niemożliwe.