Obniżenie ścian pochwy – co to takiego?

Trochę anatomii

Pochwa jest wewnętrzną częścią kobiecego układu rozrodczego. Składa się z przewodu o długości około 10 centymetrów, wewnętrznych części łechtaczki i szyjki macicy. Pochwa posiada również cztery ściany - przednią, tylną, boczną lewą oraz boczną prawą.

Pochwa pełni bardzo ważne role w naszym organizmie, m.in. umożliwia prokreację czy stanowi drogę odpływu krwi menstruacyjnej.

Jest to zaburzenie związane ze zwiotczeniem mięśni dna miednicy, które podtrzymują narząd rodny w jego odpowiednim położeniu. Często problem ten spotykany jest u kobiet po kilku porodach, wykonujących ciężkie prace fizyczne lub w wieku okołomenopauzalnym. Czynniki te mogą doprowadzić do obniżenia macicy, wypadania macicy, całkowitego wypadania pochwy czy obniżenia pęcherza moczowego.

Na początku obniżają się tylko ściany pochwy, jednak z czasem stan się pogłębia, doprowadzając do całkowitego wypadania narządu rodnego.

Obniżenie ścian pochwy obejmuje:

• obniżenie przedniej ściany pochwy,
• obniżenie tylnej ściany pochwy,
• obniżenie i wypadanie macicy.

Dolegliwość ta przeważnie jest spowodowana zachwianiem równowagi między siłami działającymi na kobiece narządy rozrodcze, a mechanizmami, które są odpowiedzialne za ich właściwe ułożenie. Do przyczyn obniżenia narządu rodnego zalicza się:

• osłabienie siły mięśni dna miednicy,
• spadek wytrzymałości i elastyczności więzadeł, które utrzymują narząd w odpowiednim miejscu.

Czynniki, które mogą doprowadzić do osłabienia dna miednicy to:

• pourazowe lub pooperacyjne uszkodzenie dna miednicy,
• praca fizyczna,
• przewlekłe zaparcia,
• brak aktywności fizycznej,
• wodobrzusze,
• urazy okołoporodowe,
• wielokrotne porody,
• urodzenie dużego dziecka,
• genetycznie uwarunkowane zaburzenia budowy tkanki łącznej,
• zmiany hormonalne występujące w okresie okołomenopauzalnym,
• przewlekły kaszel,
• nadwaga i otyłość.

Leczenie obniżenia lub wypadania pochwy jest zależne od stopnia zaawansowania zmian. Najczęściej stosowane metody to leczenie operacyjne bądź zachowawcze, czyli fizjoterapia urologiczna. Druga z nich jest często wykorzystywana u pacjentek chorych na endometriozę czy z bolesnymi miesiączkami.

Fizjoterapeuci uroginekologiczni oprócz profilaktyką i leczeniem wypadania lub obniżenia pochwy, zajmują się również leczeniem nietrzymania moczu i terapią najpopularniejszych zaburzeń, które są związane z zaburzeniami statyki narządu rodnego. Przypadki zaawansowane, w których ćwiczenia nie są wystarczalne wymagają leczenia chirurgicznego.

Zabieg operacyjny jest często jedynym możliwym leczeniem. Plastyka pochwy i krocza to zabieg bez otwierania jamy brzusznej - jest on wykonywany drogą pochwową. Dzieli się go na trzy etapy:

• operacja przedniej ściany pochwy ze zlikwidowaniem tzw. uchyłka pęcherza moczowego (cystocele),
• operacja tylnej ściany pochwy, podczas której likwiduje się uchyłek odbytnicy (rectocele),
• operacja, w czasie której odtwarza się środek ścięgnisty u pacjentki.

Należy również wspomnieć o stopniu obniżenia narządu rodnego. Jest on określany przez lekarza podczas badania ginekologicznego. Według skali POP-Q wyróżnia się cztery stopnie. I i II kwalifikuje się do leczenia zachowawczego, a III i IV wymaga wykonania plastyki.